خرافات عروسی در ایران (عجیب ترین خرافات مراسم عقد و عروسی)【آپدیت 1404】

ازدواج یکی از مهمترین و پررمز و رازترین مراسمهای زندگی انسان است که در همه فرهنگها با آداب و رسوم خاصی همراه است. در فرهنگ ایرانی نیز مراسم عقد و عروسی همواره با مجموعهای از سنتها، باورها و گاه خرافاتی همراه بوده که برخی از آنها نسل به نسل منتقل شدهاند و هنوز هم در بسیاری از خانوادهها دیده میشوند.
این خرافات، هرچند ممکن است در نگاه اول بیاساس یا غیرمنطقی به نظر برسند، اما در بستر فرهنگی و تاریخی خود، بیانگر نوعی نگاه نمادین به زندگی، شانس، و سرنوشت هستند. از شکستن کلهقند روی سر عروس و داماد گرفته تا اجتناب از آوردن جارو در جهیزیه، هرکدام از این رفتارها ریشه در باورهایی دارند که در گذشته شکل گرفتهاند و گاه با چاشنی احترام به سنت، هنوز اجرا میشوند.
در این مقاله، با نگاهی تحلیلی و مستند به بررسی عجیبترین و رایجترین خرافات مرتبط با مراسم عقد و عروسی در ایران میپردازیم؛ تا هم با ریشههای فرهنگی این باورها آشنا شویم و هم دیدگاهی منطقی نسبت به آنها داشته باشیم.
خرافات رایج در مراسم عروسی و عقد:
- حضور زن بیوه هنگام عقد: برخی بر این باورند که حضور زن بیوه یا مطلقه می تواند بر سرنوشت عروس و داماد تاثیر بگذارد و باعث جدایی میان آنها شود. این خرافه از عقاید سنتی خانواده نشات می گیرد، برخی افراد تمام تلاش خود را می کردند تا از حضور زن بیوه یا مطلقه در عقد جلوگیری کنند.
- افتادن حلقه عروس و داماد: برخی بر این باورند که در صورتی که حلقه از دست عروس و داماد بیافتد می تواند باعث برهم خوردن پیوند میان عروس و داماد شود. در صورتی که افتادن حلقه یک اتفاق طبیعی حین عقد است.
- قرار دادن سکه در سفره عقد: بسیاری بر این باورند که قرار گرفتن سکه در سفره عقد می تواند سرنوشت مالی عروس و داماد را تعیین کند. در واقع سکه در سفره عقد نمادی از ثروت و خوشبختی مالی است.
- بغل گرفتن بچه پسر هنگام عقد: یکی دیگر از خرافات عجیب بغل گرفتن بچه پسر هنگام عقد است. بسیاری بر این باورند که بغل گرفتن پسر بچه توسط عروس و داماد می تواند، جنسیت بچه آینده آنها را تغییر دهد.
- گره یا چفت لباس عروس: یکی دیگر از باورهای غلط افتادن مشکلات در زندگی عروس و داماد با گره خوردن لباس عروس است. در صورتی که لباس عروس چفت یا گره داشته باشد برخی این را نشانه ای بر مشکلات و گره در زندگی عروس و داماد می دانند.
- شکستن آینه سفره عقد: برای بسیاری شکستن آینه سفره عقد نمادی بد محسوب می شود. شکستن آینه می تواند نماد مشکلات در زندگی و یا جدایی عروس و داماد باشد.
- پا گذاشتن عروس روی پای داماد: بسیاری بر این باورند، در صورتی که عروس پا روی پای داماد بگذارد نشان بر این است که عروس سلطه زندگی مشترک را دست خواهد گرفت. در واقع نمادی از غلام حلقه به گوش بودن داماد است.
- دوخت پارچه با نخ هفت رنگ: یکی دیگر از خرافات رایج بستن دهن مادر و خواهر شوهر با دوخت پارچه هفت رنگ است. به خصوص در زمان قدیم برخی از عروس خانم ها دوخت پارچه هفت رنگ را بر عهده یکی از بستگان نزدیک می گذاشتند تا به این وسیله از مشکلات احتمالی با مادر و خواهر شوهر جلوگیری کنند.
- شکستن کله قند روی سر عروس و داماد: در حین مراسم عقد، دو نفر از بستگان عروس، کلهقند را بر روی پارچهای که بالای سر عروس و داماد نگه داشته شده میسابند. گفته میشود این کار موجب شیرین شدن زندگی آنها میشود.
- استفاده از آیینه و قرآن در سفره عقد: وجود قرآن، آیینه و شمعدان در سفره عقد، نمادی از نور، برکت، و روشنی در زندگی زوجین است. این عناصر جزو اجزای ثابت سفره عقد هستند و جایگاه معنوی ویژهای دارند.
- پرهیز از نمک در سفره عقد: برخی خانوادهها از ریختن نمک در سفره عقد خودداری میکنند، چرا که آن را نشانهای از تلخی در زندگی آینده میدانند.
- ممنوعیت پوشیدن لباس عروس پیش از شب عروسی: باوری قدیمی وجود دارد که عروس نباید لباس خود را پیش از مراسم اصلی بپوشد؛ چرا که ممکن است بدشانسی به همراه داشته باشد.
- نخ کردن سوزن توسط مادر شوهر: در برخی مناطق، مادر شوهر، سوزنی را نخ میکند و به لباس عروس میزند تا زندگی مشترک عروس با آرامش و صمیمیت آغاز شود.
- ورود دستهجمعی به منزل جدید: ورود عروس و داماد به منزل جدید باید با حضور جمعی از خانوادهها و مهمانان انجام شود. این کار برای جلوگیری از چشمزخم و شروعی با برکت انجام میشود.
- جارو در جهیزیه ممنوع: برخی معتقدند که جارو آوردن در جهیزیه، نشانهای از پراکندگی و ناپایداری زندگی مشترک است. از اینرو، بعضی خانوادهها از گذاشتن جارو در لیست جهیزیه پرهیز میکنند.
- پاشیدن برنج هنگام ورود به منزل: هنگام ورود زوج تازهعروسی به منزل، خانوادهها اقدام به پاشیدن برنج میکنند. این کار نمادی از برکت، ثروت و رونق در زندگی جدید است.
- استفاده از اسپند و گلاب برای چشم زخم: برای جلوگیری از چشمزخم، معمولاً گلاب پاشیده میشود یا اسپند دود میکنند تا انرژی منفی از فضای زندگی دور شود.
کلام آخر
خرافات مربوط به مراسم عقد و عروسی، بخش جداییناپذیری از فرهنگ سنتی ما هستند؛ بخشی که گاه لبخند بر لب میآورد و گاه تعجببرانگیز است. این باورها، هرچند پشتوانه علمی ندارند، اما ریشه در تاریخ، باورهای جمعی، و نیاز به امید و خوشبینی در آستانه یک آغاز تازه دارند.
شناخت این خرافات به ما کمک میکند تا بهتر با گذشتهمان آشنا شویم، اما مهمتر از آن، این است که بدانیم کدام باورها را باید حفظ کنیم و کدامها را میتوان با دیدی عقلانی کنار گذاشت. سنتها زمانی زیبا هستند که آگاهانه انتخاب شوند، نه صرفاً از سر اجبار یا ترس.
در دنیای امروز، تعادل میان احترام به فرهنگ و استفاده از عقلانیت، راهی خردمندانه برای برخورد با این پدیدههاست. بیایید از خرافات نترسیم، آنها را بشناسیم، و با آگاهی تصمیم بگیریم که کدامشان را همراه داشته باشیم، و کدام را بدرقه کنیم.